یک روی این سکه پر از یأس و ناامیدی است!

به گزارش انوار بلاگ، حمیدرضا اندرز، هنرمند نقاش با اشاره به این واقعیت که کرونا هم مانند سایر فجایع اتفاق خوبی نیست، درباره تاثیر این بیماری مهلک بر هنر می گوید: پدیده ای که ذاتا مشکل ساز است و با خود غم می آورد، نمی تواند منبعی برای ایجاد یک اتفاق خوب باشد.

این هنرمند که به تازگی نمونه ای از آثارش را در نمایشگاه گروهی تابستانه به نمایش گذاشته بود، در گفت وگویی با خبرنگاران درباره طولانی شدن فرایند شیوع ویروس کرونا و تبعات آن اظهار کرد: اوایل شروع همه گیری این ویروس، نگاه مثبتی وجود داشت مبنی بر اینکه با حضور در خانه، کارهای مفیدی مثل کتاب خواندن می توان انجام داد. نکته ای که وجود دارد این است که وقتی این فرایند طولانی شود، فرسایشی می شود و آنچنان که باید کارایی ندارد. اما باز هم انسان ها متفاوت هستند و ممکن است درباره فردی این شرایط نتیجه عکس داده باشد.

اندرز با اشاره به این نکته که مثل تمام دنیا در کشور ما هم اولین تأثیر کرونا بر چرخه اقتصاد بوده و با خارج کردن این چرخه از حالت تعادل اشکال بزرگی در آن به وجود آورده است، گفت: خریداران هنر در تمام دنیا زمانی که دچار کمبود منابع مالی می شوند اولین چیزی که از سبد خرید خود حذف می کنند محصولات فرهنگی و هنری است. این است که حوزه هنر دچار آسیب شده و تولید هنر هم از طرف دیگر در پی این اتفاقات دچار وقفه شده است.

این مدرس هنر، در پاسخ به پرسشی درباره بردن هنر به سمت فضای مجازی در دوران کرونا، شرح داد: ذات هنر تماس مستقیم و بازدید از نزدیک است؛ به غیر از سینما که خودش رسانه ای است که تبدیل به تصویر می شود و امروزه امکانات جدیدتری هم به آن اضافه شده است. حتی اگر بهترین فیلمبردار هم از تمام زوایا، یک تئاتر را فیلمبرداری کند باز هم آن تجربه مشاهده نفس به نفس اتفاق نمی افتد.

این هنرمند نقاش با اشاره به اینکه در دوران شیوع ویروس کرونا خیلی کم پیش آمده است که به صورت مجازی از گالری یا نمایشگاهی بازدید کند، در عین حال درباره تأثیر این ویروس بر هنر نقاشی، چنین ابراز عقیده کرد: خلق یک نقاشی کاملا انفرادی است. یعنی یک نقاشی کاملا در تنهایی، انزوا و خلوت اتفاق می افتد و این چیزی است که اگر کرونا هم وجود نداشت با همین فرایند انجام می شد.

او در عین حال گفت: نقاشی هنری است که با وجود اینکه خلق آن در خلوت و انزوا انجام می شود اما لذت آن در تماشای حضوری آثار است که برگزاری نمایشگاه مجازی آنچنان که باید این لذت را ایجاد نمی کند.

اندرز در پاسخ به سوالی که از او درباره اقبال هنرمندان نسبت به برگزاری نمایشگاه های مجازی پرسیده شد، گفت: من شخصا خیلی آدم دیجیتالی ای نیستم و فعالیت زیادی هم در فضای مجازی ندارم که این تا حدی از نابلدی من است. دیده ام که برخی از هنرمندان و گالری ها به نام امکان یک بخش مجازی راه اندازی کرده اند اما اینکه چقدر نتیجه دار بوده را در جریان نیستم.

به گفته این هنرمند زمانی که شرایط بد باشد به همه چیز تسری پیدا می کند و نمی توان منکر شد تأثیری که شیوع این ویروس تا به امروز بر حوزه هنر گذاشته، تأثیر بدی بوده است.

او در پاسخ به این سوال که آیا می توانیم به عصر پساکرونا در هنر فکر کنیم؟ گفت: مثل دو روی یک سکه است که یک روی آن پر از یأس و ناامیدی است.

اندرز به حرفهایش افزود: این هم یکی از تجربه هایی است که بشر در حال پشت سر گذاشتن است؛ اما بالاخره هر چند طولانی مدت اما تمام خواهد شد.

این هنرمند در آخر با اشاره به اینکه نمایشگاه های با چندین تفکر راه اندازی می شوند و گاهی اوقات خیلی نمایشگاه ها بی ربطی از آب در می آیند، گفت: نمایشگاه های گروهی گاهی اوقات تبدیل به پدیده ای می شوند که گروهی بودن و اینکه چه کسی گردآورنده آن است، اهمیت پیدا می کند.