تفال به حافظ امروز شنبه 10 دی ماه 1401 - انوار بلاگ

ای در رخ تو پیدا انوار پادشاهی

در فکرت تو پنهان صد حکمت الهی

کلک تو بارک الله بر ملک و دین گشاده

صد چشمه آب حیوان از قطره سیاهی

بر اهرمن نتابد انوار نام اعظم

ملک آن توست و خاتم فرمای هر چه خواهی

در حکمت سلیمان هر کس که شک نماید

بر عقل و دانش او خندند مرغ و ماهی

باز ار چه گاه گاهی بر سر نهد کلاهی

مرغان قاف دانند آیین پادشاهی

تیغی که آسمانش از فیض خود دهد آب

تنها دنیا بگیرد بی منت سپاهی

کلک تو خوش نویسد در شان یار و اغیار

تعویذ جان فزایی افسون عمر کاهی

ای عنصر تو مخلوق از کیمیای عزت

و ای دولت تو ایمن از وصمت تباهی

ساقی بیار آبی از چشمه خرابات

تا خرقه ها بشوییم از عجب خانقاهی

عمریست پادشا ها کز می تهیست جامم

اینک ز بنده دعوی وز محتسب گواهی

گر پرتوی ز تیغت بر کان و معدن افتد

یاقوت سرخ رو را بخشند رنگ کاهی

دانم دلت ببخشد بر عجز شب نشینان

گر حال بنده پرسی از باد صبحگاهی

جایی که برق عصیان بر آدم صفی زد

ما را چگونه زیبد دعوی بی گناهی

حافظ چو پادشاهت گه گاه می برد نام

رنجش ز بخت منما بازآ به عذرخواهی

توضیح لغت: سپاهی: لشکری و سرباز/ تعویذ: حرز / محتسب: بازدارنده از منکرات

تعبیر غزل:

خیالات بی فایده را از سر بیرون کن. عمر تو آن قدر دوام ندارد که آن را صرف خیال بافی هایت نمایی. بکوش تا در زندگی بر اساس معیار های کمال و پیشرفت قدم برداری.