پسرفت تیراندازی ایران در بازیهای آسیایی، چرا چهره های نامدار رو به افول هستند؟ - انوار بلاگ

به گزارش خبرنگاران، تیراندازی ایران در سال های اخیر ستاره هایی همچون الهه احمدی و نجمه خدمتی را پرورش داد که انتظار مدال آوری از این رشته در میدان های بزرگی همچون المپیک را بالا برده بود. تیراندازی جزو رشته های پرمدال است که بیشتر کشورها در رویدادهای بین المللی و مهم مدال های زیادی را از این رشته کسب می نمایند تا در جدول مدالی در صندلی بالایی قرار بگیرند. مسئولان ورزش کشور نیز تیراندازی را یکی از رشته های دارای شانس می دانند، اما ملی پوشان (بزرگسال) ایران در خاتمه بازی های آسیایی 2018 و رقابت های تیراندازی قهرمانی دنیا کره (کسب سهمیه المپیک 2020) نتایج ضعیفی را رقم زدند تا زنگ خطر برای تیراندازی ایران به صدا درآید.

در حالی که دختران ایران در ادوار گذشته بازی های آسیایی در رشته تفنگ افتخارآفرینی می کردند و صاحب مدالهای رنگارنگ بودند، در این دوره تنها به یک مدال برنز بسنده کردند. تیراندازی ایران در بازی های آسیایی 2014 اینچئون به یک مدال طلا و دو نقره و در بازی های آسیایی 2010 گوانجو به دو نقره و یک برنز رسیده بود اما در این دوره با افت مدالی شدید روبه رو بود و به حداقل نتیجه رسید.

مدال برنز جام بزرگ تنها سوغات تیراندازان از اندونزی

تیم ملی تیراندازی ایران با 19 نماینده در سه ماده تفنگ، تپانچه و اهداف پروازی در بازی های آسیایی اندونزی حاضر شد که تنها به یک مدال برنز رسید. در بازی های آسیایی 2018 اندونزی نمایندگان ایران نتوانستند انتظارات و توقعات جامعه ورزشی را برآورده نمایند و تنها به یک مدال برنز بسنده کردند. مه لقا جام بزرگ تنها دختر تیرانداز کاروان ایران در پالمبانگ بود که توانست در فینال ماده تفنگ سه وضعیت در رده سوم قرار بگیرد و مدال برنز را برگردن آویزد. او در بازی های آسیایی 2010 هم به یک نقره و یک برنز تیمی دست یافته بود. این مدال تنها مدال کاروان تراندازی ایران در اندونزی بود.

افت الهه احمدی

الهه احمدی، پرچم دار کاروان ایران در این دوره از بازی ها، در دو ماده تخصصی اش یعنی تفنگ بادی و سه وضعیت رقابت کرد. او هر چند در هر دو ماده به فینال رسید اما در هر دو به مقام هفتمی بسنده کرد و بی مدال ماند. این ناکامی احمدی در صورتی است که در بازی های آسیایی اینچئون و گوانجو به سه مدال نقره و یک برنز دست یافته بود. او در حالی پرچمداری کاروان ایران را در جاکارتا به عهده گرفت که دو روز بعد از این مراسم در پالمبانگ باید رقابت می کرد. افت الهه احمدی به عنوان شاخص ترین چهره تیراندازی ایران کاملا محسوس بود.

نجمه خدمتی در سراشیبی سقوط

اما شاید ضعیف ترین عملکرد را نجمه خدمتی داشت. خدمتی که از او به عنوان یک ستاره در رشته تیراندازی یاد می شد و با توجه به سن کمش انتظار سالها درخشش و مدال آوری از او می رفت، در بازیهای جاکارتا به روند رو به افول خود ادامه داد. خدمتی در این دوره از بازی ها تنها در یک ماده شرکت کرد و عملکرد ضعیفی داشت. او که یکی از امیدهای کسب مدال در میادین مختلف بود، روزهای خوبی را پشت سر نمی گذارد. این در حالی است که خدمتی در بازی های آسیایی 2014 با کسب یک مدال طلا و یک نقره تیمی درخشش خیره نماینده ای داشت و نامش برسرزبان ها افتاده بود، اما در اندونزی نتوانست نتیجه قابل قبولی بگیرد. خدمتی در رقابت های قهرمانی دنیا هم نتوانست نتیجه درخوری کسب کند. او که یکی از چهره های جوان در تیم ملی است هنوز راه زیادی در پیش دارد و نباید شاهد افول زود هنگام این ستاره باشیم. بهتر از همه خود خدمتی می داند که دلیل ناکامی اش در چند وقت اخیر چیست و به نظر می رسد باید در روشی که پیش گرفته، تغییر راستا اساسی دهد.

به نظر می رسد فدراسیون تیراندازی باید دلیل افول ستاره هایش را پیدا کند و اگر مشکل از تیراندازان است، فرصت حضور در مسابقات و اردوها را به چهره های جوانتر و بهتر بدهد و تنها به نامها اتکا نکند.

ظهور آرمینا صادقیان، یک اتفاق خوب

آرمینا صادقیان کوچکترین عضو کاروان ایران در جاکارتا نیز در ماده تفنگ بادی 10 متر با وجودی که به مدال نرسید اما، عملکرد خوبی داشت. او در فینال در کنار الهه احمدی رقابت کرد و بالاتر از او در رده چهارم ایستاد. آرمینای جوان این روزها در ماده تفنگ بادی می درخشد. او در رقابت های قهرمانی دنیا کره نیز در تفنگ بادی خوب ظاهر شد و به یک مقام دوم میکس تیم و یک مقام چهارمی در رده جوانان دست یافت.

در کنار ناکامی های تیراندازی در جاکارتا، مدال جام بزرگ و ظهور آرمینا صادقیان اتفاقات خوب تیراندازی بودند.

خاتمه رقابت های قهرمانی دنیا کره با تنها یک فینالیست در رده بزرگسالان

اما پس از بازیهای آسیایی جاکارتا، پنجاه و دومین دوره مسابقات تیراندازی قهرمانی دنیا و رقابتهای کسب سهمیه المپیک 2020 توکیو به میزبانی شهر چانگون کره جنوبی برگزار گردید. تیراندازی ایران در این رقابت ها 12 نماینده در بخش تفنگ و تپانچه (بزرگسالان) داشت که بهترین نتیجه آن ها تنها به فینال رسیدن مهیار صداقت در تفنگ بادی 10 متر بود که او در فینال هفتم شد. این رقابت ها حکم کسب سهمیه المپیک را داشت و تقریبا در هر ماده 4 تیرانداز مجوز حضور در بازی های المپیک 2020 را کسب می کردند که تیراندازان ایرانی نتوانستند به آن مهم دست یابند.

البته تیم ملی تیراندازی ایران با 29 تیرانداز در رقابت های قهرمانی دنیا کره شرکت نموده بود که پیروز به کسب یک مدال طلا و سه مدال نقره شد، اما این مدال ها توسط تیراندازان جوان به دست آمد و ملی پوشان بزرگسالان همگی ناکام ماندند. البته چهره های جوان و با استعدادی در این رشته ظهور نموده اند که در بخش مردان امیر محمد نکونام در ماده تفنگ سه وضعیت صاحب مدال طلا و در ماده تفنگ بادی 10 متر صاحب مدال نقره دنیا شد. تیم تفنگ 10 متر پسران و تیم میکس تفنگ 10 متر پسران نیز به مدال نقره دست یافتند.

لغو اردوی هانوفر قبل از بازی های آسیایی 2018

تیراندازان ایرانی از پیش از المپیک ریو با کمبود فشنگ و ساچمه روبه رو بودند که البته بعد از به ثبات رسیدن فدراسیون هم، این مشکل همچنان پابرجا باقی ماند تا جایی که حتی قبل از بازی های آسیایی 2018 بعضی از اردوهای تیراندازان به صورت خشک و بدون مهمات انجام می شد. فدراسیون تیراندازی در بیشتر مواقع برای برطرف کمبود فشنگ و ساچمه پیش از یک تورنمنت مهم تیراندازان را به اردوی هانوفر اعزام می کرد تا آن ها ضمن تمرین در آلمان، بتوانند مهمات و وسایل مورد احتیاج سلاح های خود را تامین نمایند. اما، قبل از بازی های آسیایی 2018 با وجودی که اردوی هانوفر در برنامه تیم ملی دیده شده بود این سفر لغو شد. مسئولان فدراسیون علت لغو این اردو را عدم صدور ویزای آلمان عنوان کردند.

انتخاب سرمربیان خارجی در فاصله کمی تا بازی های آسیایی 2018

علی دادگر بعد از نشستن بر کرسی فدراسیون تیراندازی درگیر بدهی های میلیاردی فدراسیون شد که یکی از آن ها مربوط به دستمزد لازلو سرمربی پیشین تیم ملی بود. دادگر قصد داشت بعد از پرداخت بدهی لازلو دوباه او را به ایران برگرداند تا راهنمایی تیم ملی را برعهده بگیرد، اما لازلو برای بازگشت به ایران با فدراسیون توافق نکرد. بنابراین فدراسیون تیراندازی در فاصله کمی تا بازی های آسیایی 2018 با مربیان خارجی تفنگ و تپانچه قرارداد بست. دادگر در اواخر فروردین با گوران ماکسیموویچ برای رشته تفنگ و در اردیبهشت ماه با الکساندر سماکین برای رشته تپانچه به توافق برسد اما عملکرد این مربیان باید مورد بازنگری قرار گیرد.

هشدار به فدراسیون جدید

فدراسیون تیراندازی ایران در سال های اخیر با مسائلی همراه بود. یکی از بزرگترین مسائل عدم ثبات در راس مدیریت این فدراسیون بود. دریافت راس فدراسیون از مهدی هاشمی و سپردن آن به علی دادگر حدود دو سال فدراسیون را با مشکل روبه رو کرد. این آشفتگی سبب شد که تیراندازان ایران با مسائل عدیده ای همچون کمبود ساچمه و فشنگ و نداشتن مربی خارجی روبه رو باشند. البته با تمام مسائلی که از دوره قبل وجود داشت، با این حال تیراندازان در زمان فدراسیون پرحاشیه قبلی مدال های متعددی می دریافتد و این انتظار می رفت که با آرامشی که در تیراندازی بوجود آمده، فدراسیون دادگر به نتایج بهتری دست پیدا کند که البته نتایج بازیهای آسیایی نشان داد این فدراسیون دچار مشکل است و در واقع این رقابتها یک هشدار جدی بود به فدراسیون پر مدال و مهم تیراندازی.

مسابقات قهرمانی دنیا اولین مرحله مسابقات کسب سهمیه المپیک 2020 بود، اما تیراندازان ایرانی ناکام ماندند و باید چشم به مسابقات بعدی داشته باشند. فدراسیون تیراندازی باید بتواند با پیدا کردن دلایل نتایج ضعیف بعضی از تیراندازان و فراهم کردن امکانات کافی و لازم، شرایط بهتری را برای این رشته پرمدال فراهم کند.