خانه چند متری بخریم یا اجاره کنیم؟ - انوار بلاگ

از ایده آل تا واقعیت

برای این که هر قسمت خانه چه متراژی داشته باشد، باز هم همان ضرب المثلِ قدیمیِ هر که بامش بیش، برفش بیشتر کارایی دارد. همه دوست دارند خانه ای که قرار است در آن زندگی کنند بر اساس استاندارد باشد، اما قدرت خرید است که در این خصوص تصمیم می گیرد. واقعیت ماجرا این است که طبق استانداردهای جهانی برای یک خانواده که دو فرزند دارند، باید خانه ای با سه اتاق خواب در نظر گرفت. سه اتاق خوابی که اگر هر کدام هفت متر باشد می شود به عبارتی 21 متر. برای این تعداد افراد یک حال و پذیرایی 40 متری، آشپزخانه شش متری، حمام و دستشویی شش متری نیاز است.

کمد خبرنگارانی، ورودی های خانه، پاگردها، شومینه و… را هم لحاظ کنید، به بیش از 100 متر فضا نیاز است تا یک خانواده چهار نفره بتوانند به راحتی و بدون این که کارهایشان با هم تداخلی داشته باشد، زندگی کنند. به تمام این ها باید متراژ پارکینگ را هم اضافه کنید، که برای هر واحد تقریبا 5*2.5 است. اما برای خرید چنین خانه ای باید حداقل 500 میلیون تومان داشته باشید (البته اگر قیمت هر متر خانه را به طور میانگین حساب کنیم). خوب این مبلغ برای خیلی ها دست یافتنی نیست. این روزها وسع خرید یا اجاره خانه برای یک خانواده چهار نفری میانه تقریبا همان 60 متر است که به هر نفر 10متر اختصاصی و 20 متر مشاع می رسد. با این حساب ما چند متری از استاندارد فاصله داریم.

بالای شهر یا پایین شهر؟

اینکه یک خانه با متراژ کوچک در بالای شهر داشته باشیم یا یک خانه به نسبت بزرگ در مرکز شهر را می شود کاملا سلیقه ای انتخاب کرد. یک خانواده ترجیح می دهد در یک محله خوب، با دسترسی مناسب و امکان آموزشی درجه یک زندگی کند اما خانه شان کوچک باشد، اما یک نفر دیگر ترجیح می دهد، مقدار توقعش از مکان زندگی را تعدیل کند و ترجیح بدهد اعضای خانواده اش در یک خانه بزرگ، دلباز و حتی ویلایی زندگی کنند. این ها بخش سلیقه ای ماجراست، اما از واقعیت هم نباید چشم پوشی کرد. در خانه های کوچک که فضای شخصی کافی برای اعضای خانواده وجود ندارد ممکن است مسائل رفتاری ایجاد شود.

یک خانواده پنج نفری را در 50 متر خانه در نظر بگیرید، در این خانه، یک فرد اگر بخواهد یک ساعت برای خودش خلوت کند، حتی ممکن است صدای بقیه اعضای خانواده هم برایش آزاردهنده باشد. در خانه های کوچک بچه ها هر روز باید با جملاتی مانند یواش تر همه چیز بهم ریخت، یواش تر بابات خوابه و … رو به رو می شوند در حالی که در خانه های بزرگ اگر بچه ها برای خودشان اتاق داشته باشند، شاید هر روز نیاز نباشد، این چیزها را به آن ها یادآوری کرد. با اختلاف قیمتی که این روزها خانه های شمال با جنوب و مرکز پیدا کرده اند، انتخاب با شماست که خودتان و فرزندتان کجا و با چه مقدار فراغتی زندگی کنید.

متراژ بخش های بیرونی

فقط به متراژ بخش های داخلی توجه نکنید. مقدار پاگردها، پله ها، آسانسور، حیاط خانه، پارکینگ، لابی، پاسیو و… متراژ خارج از خانه به شمار میرود که شاید در نگاه اول خیلی برای خریدار مهم نباشد، اما متراژ این بخش های بیرونی خانه در آینده می تواند روی کیفیت زندگی شما تأثیر مستقیم داشته باشد. استاندارد می گوید که عرض پله ها باید حداقل 90سانتی متر باشد و خود پله هم باید حداقل 30سانتی متر عرض و 18سانتی متر ارتفاع داشته باشد. همین استاندارد بودن باعث می شود شما در استفاده از پله ها در آینده اذیت نشوید.

تخمین متراژ

اگر عددی که به عنوان متراژ به شما می دهند از نظرتان عجیب است، برای این که از متراژ خانه تان مطمئن شوید، باید از شهرداری استعلام بگیرید. متراژ واقعی آپارتمان در گواهی خاتمه کاری که شهرداری ارائه می دهد ذکر می شود. اما در نگاه اول می توانید از چند طریق این کار را انجام بدهید. یک ورق و کاغذ بردارید، نقشه خانه ای که پیش روی تان است را در آن بکشید. خیلی ساده با چند خط می توانید این کار را انجام دهید. فقط حواس تان باشد که تمام مکان هایی که در خانه وجود دارد را لحاظ کنید، تمام تورفتگی ها و بیرون زدگی ها را. بعد شروع کنید به متر کردن قسمت های مختلف خانه و مقدار متراژ را در نقشه تان وارد کنید. با یک جمع و تفریق ساده می توانید مساحت را به دست آوردید. راه دوم شمردن پارکت یا سرامیک کف خانه است. کف پوش ها یک مقدار هستند. با شمردن آن ها می توانید متراژ فضا را به دست بیاورید. اگر کفپوش مورد نظرتان نصف شده باشد هم می توانید عدد مربوط به آن را به دست بیاورید.

با درنظر گرفتن نکاتی که در این مطلب گفتیم، حالا می توانید راحت تر بسنجید که چه متراژی برای خانه ای که قصد دارید بخرید یا اجاره کنید مناسب است.