ورود استقلال و پرسپولیس به سال جدید با وعده تکراری خصوصی سازی، بُزک نمیر بهار میاد! - انوار بلاگ

به گزارش خبرنگاران، سال 1398 برای دو تیم پرطرفدار ایران، سال خوبی به حساب نمی آمد، استقلال و پرسپولیس در حالی پا به سال جدید گذاشتند که سال گذشته انواع و اقسام ناکامی و بحران را به چشم دیده اند. از تغییرات کادر فنی گرفته تا محکومیت در فیفا و حذف زود هنگام از فصل گذشته لیگ قهرمانان آسیا.

استقلال که با وینفرد شفرِ آلمانی رفته رفته به دوران خوبش باز می گشت، برای فصل جدید این مربی را از دست داد تا با چالشی به نام انتخاب سرمربی جدید در کوتاه ترین زمان رو به روی شود. آبی ها اما توانستند با آندره آ استراماچونی به توافق برسند. مربی ای که هرچند فصل را خوب با استقلال آغاز نکرد اما در ادامه آب پوشان را به آماده ترین تیم ایران تبدیل کرد که از پس هر حریفی به خوبی برمی آمد. عمر مربیگری سرمربی پیشین اینتر در استقلال خیلی دوام نیاورد و او بعد از حدود یک ماه بلاتکلیفی و خروج از ایران در نهایت همکاری اش با استقلال به سرانجام رسید. بعد از استراماچونی نوبت به فرهاد مجیدی رسید تا روی نیمکت داغ استقلال بنشیند.

این موضوع برای پرسپولیسی ها نیز تکرار شد، برانکو ایوانکوویچ بعد کسب انواع جام و افتخار با تیمش، از ایران رفت تا گابریل کالدرون آرژانتینی جای او را بگیرد. کالدرون نیز مانند استراماچونی توانست پرسپولیس را به ثبات خوبی برساند و حتی این تیم را قهرمان نیم فصل کرد اما او نیز نیم فصل دوم را ندید تا یحیی گل محمدی یک بار دیگر به تیم سابقش بازشود.

این تغییرات فقط در حوزه فنی نبوده و دو باشگاه در مسند مدیریتی هم بارها در سال 98 دستخوش تغییر شده اند. پرسپولیسی ها جدا از تغییرات در هیئت مدیره، بعد ایرج عرب، محمدحسن انصاری فرد را به عنوان مدیر عامل خود انتخاب کردند اما او نیز اخیراً به دلیل اختلافاتش با هیئت مدیره از سمتش استعفا کرد و الان کار در پرسپولیس با سرپرست اداره می شود.

در استقلال اما اوضاع مقداری بحرانی تر دیده می شود. استقلالی ها که بعد از امیر حسین فتحی مدت هاست مدیرعامل ندارند و کار را با سرپرست جلو می برند، اخیرأ هیئت مدیره و اتاق مدیرعاملی آنها محل رفت و آمد افراد زیادی شده است. شرایط در استقلال به حدی عجیب و ناامیدکننده است که حتی ارکان و اعضای اصلی باشگاه در مقطعی مدام علیه هم مصاحبه کردند.

جدا از امور داخلی، باشگاه های بزرگ تهرانی در حوزه بین المللی نیز با چالش های بزرگی در سال گذشته رو در رو بوده اند. دو تیم به برانکو، شفر، کالدرون، استراماچونی و خیلی های دیگر بدهکار هستند، پرونده هایی که خیلی از آنها سر از فیفا نیز درآورده اند و بعضاً از فیفا حکم بر محکومیت نیز گرفته اند، احکامی که بدهی های میلیاردی را روی دست استقلال و پرسپولیس گذاشته است. این بدهی ها گوشه ای از معضلات مالی دو باشگاه دولتی ایران است که اگر برطرف نشوند، محرومیت های سنگینی را برای آنها در پی خواهند داشت.

یکی دیگر از ناکامی های استقلال و پرسپولیس در سال 98 عدم خصوصی سازی آنها بود، روندی که وزارت ورزش و دولت عزم کرده بودند تا قبل از سرانجام سال به سرانجام برسد اما در نهایت این کار مانند چند سال گذشته باز هم به بن بست خورد، البته وزارت ورزش اعلام کرده این اتفاق لغو نشده و در 6 ماهه اول سال 99 صورت خواهد گرفت! وزیر ورزش در این باره اعلام کرده که واگذاری استقلال و پرسپولیس به بخش خصوصی جزو اهم برنامه های این وزارتخانه در سال 99 به حساب می آید.

با همه مشکلاتی که استقلال و پرسپولیس سال هاست با آن دست و پنجه نرم می کنند و در سال گذشته بحران های شدیدی را پیش رو گذاشته اند، تعیین است که اصرار وزارت ورزش برای خصوصی سازی بیشتر شبیه به یک شوخی بی مزه است.

باشگاه ها برای قرار دریافت در چرخه خصوصی سازی باید سودده باشند اما با شرایطی که در سال گذشته سپری کرده اند، نمی توان خیلی به این امر امیدوار بود. از همین رو با این شرایط بحرانی وعده خصوصی سازی بیشتر شبیه به یک وعده سر خرمن است که با توجه به بازه زمانی آغاز سال یادآور ضرب المثل بُزک نمیر بهار میاد، کُمبزه با خیار میاد به حساب می آید.