ابرسازه ای برای پاک سازی اقیانوس ها - انوار بلاگ

به طوری که بخش زیادی از آنها در حال نابودی هستند و برای ادامه حیات به شدت به کمک نیاز دارند. عواملی مانند صیادی بی رویه، تغییرات آب وهوایی، آلودگی، تخریب زیستگاه و سایر فعالیت های مخرب انسانی، اقیانوس ها را در معرض خطر قرار داده اما شرایط کاملا ناامیدکننده نیست و افراد زیادی برای حفظ اقیانوس ها دست به کارهای نوآورانه می زنند.

لنکا پتراکووا، معمار اهل کشور اسلواکی یکی از این افراد است که به تازگی برنده رقابت های جایزه بزرگ معماری و نوآوری دریا از بنیاد جهانی ژاک روگری شده است؛ این بنیاد فرانسوی از پروژه های مبتکرانه و مشارکت پایدار بین دانشمندان و طراحان استقبال می کند.

پروژه لنکا یک وسیله تحقیقاتی منحصربه فرد و رویایی برای تمیزکردن اقیانوس ها در اقیانوس آرام است که می تواند به آینده زیست محیطی دریاها کمک کند.

قاره هشتم یک ابرسازه خود پایدار است که به شکل یک اختاپوس طراحی شده و ایستگاهی برای خارج کردن اشیای پلاستیکی از دریاست. در عین حال، امکانات تحقیقاتی و آموزشی دارد و همچنین یک مرکز بازیافت پلاستیک های اقیانوس را نیز در خود جای داده است.

لنکا پتراکووا، طراح ارشد این پروژه، چند سال پیش ایده سرانجام نامه کارشناسی ارشد خود را در دانشگاه هنرهای کاربردی وین در استودیویی به نام استودیو هانی رشید ارائه کرد. مطالعات پتراکووا در زمینه آلودگی اقیانوس ها و زندگی دریایی الهام بخش او در ارائه این ایده بود.

وی دراین باره می گوید: اقیانوس ها بسیار آسیب دیده و گونه های دریایی زیادی منقرض شده اند. سطح آلودگی آنقدر بالاست که حتی قسمت هایی از اقیانوس ها که دست انسان ها هرگز به آنها نرسیده است نیز از فعالیت های ما تاثیر پذیرفته اند.

این ابرسازه چگونه کار می کند؟

قاره هشتم اساسا یک ایستگاه شناور است که مانند یک موجود زنده کاملا خودپایدار عمل خواهد کرد. این تأسیسات نه تنها شرایط فیزیکی آب را بهبود می بخشد بلکه هدف آن بازگرداندن تعادل به محیط دریایی است. این طرح منحصربه فرد، زباله های پلاستیکی را از سطح آب جمع آوری و به مواد قابل بازیافت تجزیه می کند. لنکا پتراکووا می گوید: این ایستگاه بی نظیر باید مردم را به این نقطه دورافتاده بیاورد و با این توهم که فعالیت های ما در خشکی نمی تواند به اقیانوس ها آسیب برساند مبارزه کند.

ایستگاه قاره هشتم از پنج قسمت اصلی تشکیل شده است:

سد یا مانعی که زباله ها را جمع آوری و از انرژی جزر و مدی استفاده می کند.

بخش جمع آوری کننده، جایی که زباله ها دسته بندی و سپس براساس ویژگی های زیستی شان تجزیه و ذخیره می شوند.

مرکز تحقیقات و آموزش که به عنوان محلی برای مطالعه و نشان دادن شرایط نگران کننده محیط های آبی فعالیت می کند.

گلخانه ها، محلی که در آن گیاهان پرورش داده شده و آب شیرین سازی می شود.

اقامتگاه هایی برای زندگی با امکانات و تسهیلات پشتیبانی.

هریک از این قسمت ها در ایستگاه نقش اساسی دارند و با در نظر داشتن هدف اصلی بازیابی سلامت اقیانوس ها طراحی شده اند.

سد یا مانع روی سطح آب شناور است و زباله ها را به سمت قسمت جمع آوری کننده هدایت می کند.

فناوری جمع آوری در مرکز سازه برای بهینه سازی کار با زباله طراحی شده است. مرکز تحقیقات و آموزش با هدف دنبال کردن فرآیندهای تصفیه آب و مطالعه آنها با گلخانه ها و مرکز جمع آوری مرتبط است.

افزون بر این گلخانه ها طوری طراحی شده اند که بتوانند مانند بادبان هایی بزرگ عمل کرده و بالاترین میزان آب تقطیرشده را جمع آوری کنند.

در نهایت اقامتگاه ها به عنوان فضاهای عمومی که دارای امکانات پشتیبانی هستند مورد استفاده قرار می گیرند. این اقامتگاه ها در مرکز ساختمان قرار گرفته اند و تمام قسمت ها را به هم متصل می کنند.

قسمت مانع همچنین به طرز شگفت انگیزی، انرژی جزرومدی را جمع آوری و به توربین برای جمع آوری زباله کمک می کند.

گلخانه ها با صفحه های خورشیدی پوشانده شده اند تا اطمینان حاصل شود انرژی کافی برای گرم شدن مخازن آب دریافت می کنند.

این شرایط امکان تبخیر آب و نمک زدایی از آن را فراهم می کند. پس از استخراج زباله ها، آب تمیز درون مخزن پمپ می شود تا از آن نمک زدایی شود یا برای کشت هیدروفوبیک(آبگریز) گیاهان هالوفیلیک که معمولا در ساحل دریاها رشد می کنند مورد استفاده قرار بگیرد.

یک طراحی منحصربه فرد

قاره هشتم مطمئنا جدا از طراحی خیره کننده اش، هدف قابل تحسینی دارد. این ایستگاه شناور پویا می تواند برخی درمان های ضروری را برای اقیانوس های بیمار که برای ایجاد آینده پایدار زیست محیطی بسیار ضروری هستند، فراهم کند.

پتراکووا می گوید: اقیانوس هایی که برای ما حیات بخش هستند از شرایط فعلی رنج می برند و ما باید برای حفظ سیاره مان به آنها در رسیدن به تعادل کمک کنیم. ما نمی توانیم فقط با استفاده از فناوری به این هدف دست پیدا کنیم اما برای آموزش افراد و تغییر رابطه انسان های نسل های آینده با محیط های آبی به یک بستر میان رشته ای نیاز داریم.

یاسمین مشرف - دانش / روزنامه خبرنگاران

منبع:ba-bamail.com