راویتی از زندگی عاشقانه یک شهید از زبان همسرش

به گزارش انوار بلاگ، مجموعه کتاب نیمه پنهان ماه هر بار قصه ای از رندگی یکی از شهدا را روایت می کند.

به گزارش خبرنگار ، تاریخ شفاهی یکی از روش هایی است که به وسیله آن تاریخ یک ملت ثبت می شود. این شیوه در ایران هم استفاده می شود و ما راویانی داریم که ماجراهای جنگ را روایت می کنند؛ کسانی ک این روایت ها را ضبط می کنند و کسانی هم تدوینگر این روایت ها هستند. در این سال ها نقل آنچه در دوران دفاع مقدس روی داده است، شرح عملیات هایی که در آن دوران روی می داد و ... همه بر صفحه تاریخ شفاهی ما نقش بسته است. تاجایی که تعداد کتاب های تاریخ شفاهی از کتاب های رمان در دوران مقدس پیشی گرفته است. این روزها شرح تمام عملیات ها در کتاب های تاریخ شفاهی دیده می شود.

یکی از کتاب های تاریخ شفاهی که در انتشارات روایت فتح منتشر شد، کتابی با عنوان نیمه پنهان ماه (روایت 31) است. زهراسادات حسینی مهرآبادی این کتاب را به رشته تحریر درآورده و در 96 صفحه منتشرکرده است. نیمه پنهان ماه در سال 96 به چاپ دوم رسید. کتاب نیمه پنهان ماه (روایت 31) قصه شهید داوودی است.

صدیقه داوود آبادی همسر شهید راوی کتاب می شود و خاطراتش را از این شهید نقل می کند. نیمه پنهان ماه یکی از مجموعه کتاب هاست که که در انتشارات روایت فتح منتشر شده است. در هر یک از کتاب ها به یک شهید پرداخته می شود. نخستین جلد آن که با عنوان نیمه پنهان ماه منتشر شد، به شهید چمران می پردازد و خاطرات این شهید را از زبان همسرش نقل می کند.

در بخشی از کتاب آمده است:

حسین که نبود، همه چیز زندگی با خودم بود. بچه مریض می شد، خودم مریض می شدم، لازم می شد برای خانه چیزی تهیه کنم، ولی هیچ کدام از این ها به نظرم سخت نمی آمد. وقتی می دیدم حسین دارد با دشمن می جنگد و این بار سنگین را به دوش می کشد، می گفتم این که من بخواهم یک بچه را دکتر ببرم که کار شاقی نکردم.

امروز نامه هایت را دادم آرزو برایم خواند. روزی هزار بار هم برایم بخواند، تکراری نمی شود. خندید گفت: عمه، چه چیز هایی برای هم می نوشتید! مثل جوون های امروزی. خواستم بگویم عاشق شدن و عاشقانه نوشتن که مخصوص جوان های امروزی نیست. نامه هایت که در خانه می آمدند، صبر نمی کردم. فوری چادرم را می انداختم روی سرم و می رفتم خانه اکرم خانم. چشم می دوختم به لب های عصمت و او آرام آرام نوشته هایت را برایم می خواند و من با هر کلمه اش لبریز از عشق می شدم و دلم پر می کشید سمت تو.